Mortal Engines - Philip Reeve

Zulke verhalen lopen altijd goed af.
Dit gaat goed aflopen.
Dit zal echt wel goed aflopen.

(…)

Oh dear…
:S

~

Degenen die er op letten zullen misschien wel hebben opgemerkt dat ik de afgelopen tijd volgens mijn Currently Reading update rechts in beeld Alles is verlicht van Jonathan Safran Foer aan het lezen was.

Degenen die mij kennen zullen misschien hebben gedacht: Goh, is Jenny nu opeens aan de literatureluur?

Nee, Jenny is niet aan de literatureluur. Jenny had samen met vrienden het briljante idee opgevat om favoriete boeken aan elkaar uit te lenen om zo met andere genres in contact te komen, maar besefte op bladzijde veertig dat ze helemaal niet met andere genres in contact wil komen.

Begrijp me niet verkeerd hoor: Alles is verlicht is absoluut geen slecht boek. Maar het is niet aan mij besteed: ik miste iets. Iets waarvan ik nog steeds niet goed kan uitleggen wat het nou precies is. (Ik twijfel tussen ‘actie’, ‘leesplezier’ en de eigenlijke ‘verbeelding’, maar zeker ben ik nog niet.)

En dus was ik de eerste die het hele idee de rug toekeerde: shame on me! Van een jongen die afreist naar Oekraïne om samen met Borat het dorp van zijn grootvader te bezoeken, stapte ik over naar een postapocalyptische wereld waar steden net als haar inwoners moeten vechten voor hun voortbestaan: Mortal Engines van Philip Reeve.

En ik was weer thuis.

Ik kocht Mortal Engines – het eerste boek van de vierdelige Hungry City Chronicles – als proefje: eens even kijken of het iets was. Conclusie: ik ben de overige drie delen as we speak aan het bestellen bij Bol.

En om maar even te illustreren dat toeval niet bestaat en alles met elkaar verbonden is: een illustratie die ik jaren geleden aan mijn collectie toevoegde blijkt de cover te zijn van de Amerikaanse release van deel twee: Predator’s Gold.


















Ach, wat kan ik er van zeggen? Het had zo moeten zijn.