The Oxford Chronicles - Part Three

Gisteravond veranderde mijn flinke zonneallergie in een zonnesteek. Hartkloppingen, misselijkheid en mijn hals – de plek des onheils – leek in brand te staan. Mijn lichaam was duidelijk oververhit, en dat terwijl ik nog wel zo goed had gedronken!

Conclusie na gisteravond: hartkloppingen zijn eng. (Lees: een kloppend hart is natuurlijk fijn, een op hol geslagen hart wat minder…) Daarom ga je de gekste dingen doen om afleiding te zoeken, zoals Rummikub... Gelukkig barst later op de avond een onweersbui los. We zien de bliksem aan de andere kant van het dal langzaam naar ons toe trekken. Betrokken als ik ben wil ik een foto voor op dit blog. Het resultaat:



















































Van de 45 genomen foto’s was dit de beste…

















Nou ja, neem maar gewoon van me aan dat een fractie van een seconde voor elke foto het een waar natuurspektakel was...

:)