Overload

Voor de twaalfde keer in een uur krijg ik een smsje.

Sim-kaart vol.

Ik wis de verstuurde smsjes.
Ik wis de binnenkgekomen smsjes.
Ik wis mensen uit mijn telefoonlijst.
Ik wis de gemiste oproepen.
Ik wis de ontvangen oproepen.
Ik wis de uitgaande oproepen.

En nog steeds krijg ik om de paar minuten een sms...

Is de kaart echt vol? Of is mijn mobieltje simpelweg op hol geslagen? Ik hoop in ieder geval dat het snel stopt. Ik word er behoorlijk gestoord van...

How nice...

'Gaan we lui doen vandaag?'
'Nee.'
'Oh... Maar je zou toch gaan schrijven?'

Crime Scene Investigation...

Op het nieuws smijt een Turkse politieagent uit de badplaats Antalya een uit elkaar gereten vuilnisbak niet bepaald zachtaardig in de laadbak van een auto.

Fijn dat er zo zorgvuldig wordt omgegaan met BEWIJSMATERIAAL… :S

'Reading is for rich people'

~ Chris Rock

'Ik vind jou het leukste meisje dat hier werkt.' Hij leunt over de balie en volgt elke beweging die ik maak, terwijl ik de dvd in het hoesje doe.
'Nou, je hebt ook niet echt veel keus', antwoord ik, tot groot vermaak van zijn vriend en doelend op het feit dat er naast mij slechts één ander meisje in de videotheek werkt - die er nu niet is.
'Doe jij nou ook een studie?', gaat hij verder. Deze knaap laat zich duidelijk niet uit het veld slaan!
Beleefd vertel ik dat ik inderdaad net ben afgestudeerd. Journalistiek.
'Oh!', roept hij enthousiast. 'Dan zien we je dus binnenkort op tv!'
'Ik denk het niet', leg ik uit. 'Ik wil liever schrijven.' Hij kijkt me een beetje verbouwereerd aan.
Ik wil hem net vragen of hij kan lezen, als hij wordt afgeleid door een vriend en me met rust laat.

Je zou toch denken dat mijn 'hou alsjeblieft snel je kop voor ik je over de balie trek en je ter plekke met mijn blote handen ombreng want ik heb geen zin in je neppe trieste geklets'- blik dit soort losers wel op afstand houdt, maar blijkbaar doe ik niet goed genoeg mijn best...

Amphigorey - Edward Gorey

Het was liefde op het eerste gezicht. Ik kwam hem tegen op internet en ik wist het meteen: deze man is briljant!

Hij mag dan misschien aseksueel zijn en, nou ja, dood... gisteren zat ‘hij’ in de brievenbus!


















Edward Gorey schreef meer dan honderd boeken, vaak zonder een samenhangend verhaal en met lugubere, macabere wendingen.

Zo komen in The Gashlycrumb Tinies – nu al mijn favoriet – 26 kindjes aan hun einde. Hun namen beginnen met de letters van het alfabet en het rijmt. Een gezellig kinderboekje dus! :S































Aangezien veel van Gorey’s boeken erg duur zijn of nauwelijks te krijgen, is Amphigorey een goed alternatief. Vijftien boeken in één, met mooie illustraties.














Nu de andere twee delen nog: Amphigorey Too en Amphigorey Also! :)

Kitlers

This just makes my day!

>>>www.catsthatlooklikehitler.com<<<

Hoe kom je er op?! :D

Oudste – Christopher Paolini

Als een oud paard dat te lang voor de ploeg heeft gestaan
Als een stuk roggebrood die in een spleet tussen de bergen was gedrukt
Als parels uitgestrooid over een deken van smaragdgroen fluweel
Als een zwartgeblakerde woestijn
De wakende dromen, die als een gewonde beer door zijn geest woedden
Als ijs in de dageraad
Als bevroren stukken hout
Als een havik die met vurige ogen op zijn prooi jaagt
Als een veeg walnoteninkt op wit papier
Als de melk van het een of andere angstaanjagende beest
Als een maanzieke zot aan de vooravond van de zonnewende
Als gevangenen die smeekten om te worden vrijgelaten
Als een woedende horzel

Ben ik jaloers op Christopher Paolini, de Amerikaan die op zijn 22ste al twee boeken heeft uitgegeven die een wereldwijd succes werden en op dit moment worden verfilmd? Uiteraard – een beetje. Want ik zou pas echt jaloers zijn als hij ook daadwerkelijk goed kon schrijven…

Ik zal het niet ontkennen: ik heb Oudste met meer plezier gelezen dan dat ik voorganger Eragon las. Maar feit blijft dat ik Paolini’s boeken eerder zie als leerzame studieobjecten dan als goed vertelde verhalen… Hij valt simpelweg in elke kuil waar ik als beginneling ook in dreig te vallen, als een veldmuisje die een ravijn probeert te overbruggen ;)

Vooral zijn talloze vergelijkingen vormen een constante bron van vermaak: bovenstaande is slechts het topje van de ijsberg en bevat niet eens dooddoeners als ‘wit als sneeuw’, ‘droog als zand’, ‘zo blind als een mol’, ‘zo sluw als een vos’ en ‘als een boer met kiespijn’… En dat is helaas niet de schuld van de niet bepaald goede Nederlandse vertaling.

Maar toch: ik ben blij dat ik dit boek gelezen heb. Veel wijze lessen over hoe ik toch vooral niet moet schrijven ;)

Boys will be boys...

'O, en mentos!'
'Mentos?!', herhaalt de vrouw terwijl haar man zo blij als een kind door de Albert Heijn sprint op weg naar de snoepafdeling.
'Ja, mentos!', roept hij over zijn schouder. Hij pakt een paar rollen en gooit ze in het wagentje. 'Die moet je dan in een fles cola doen en dan gaat het heel erg schuimen!'

'BEK HOUWWUUUUHHHHHHHH!!!!!!!'

Net als Hond Pip moet ook Jeroen zijn energie even kwijt. Zijn brul schalt door het bos, veroorzaakt een echo en is zonder twijfel te horen tot in Hilversum. De tranen lopen over mijn wangen - van het lachen welteverstaan.

Snel weg hier, voor ze denken dat het serieus was... :S

iShuffle

Met dank aan Nora :)

1. How does the world see me? No One Else – Weezer

2. Will I have a happy life? The Passage of the Marshes – LotR II: The Two Towers
How nice… Zeg maar het meest treurige en onheilspellende nummer van de hele soundtrack… over het doorkruizen van een swamp… :S

3. What do people really think of me? When You Sleep – Longview

4. Do people secretly lust after me? Maid Marian – Disney’s Robin Hood
Whaaaaaaaaaaaaaa! I LOVE Robin Hood!!! :D

5. How can I make others happy? Holiday in Spain – Counting Crows & Blof
By leaving, how nice…

6. How can I make myself happy? Yellow - Coldplay

7. What should I do with my life? Good Life – Francis Dunnery
Lijkt me een goed plan :)

8. Will I ever have children? Chop Suey! – System of a Down
Whahahahahahahahahahahaha – niets meer aan toe te voegen ;)

9. What is some good advice for me? Meet the Rusties – Robots Soundtrack
Huh?

10. What do I think my current theme song is? Language of the Slaves – The Mummy Soundtrack
Huh again?

11. What does everyone else think my current theme song is? Do You Want To – Franz Ferdinand

12. What song will play at my funeral? I Believe in a Thing Called Love – The Darkness
Whahahahahahahahahahahaha LOL Dacht het niet! Alhoewel… ;-)

13. What type of men/women do you like? The Forbidden Pool – LotR II: The Two Towers

14. What is my day going to be like? Truth No. 2 – Dixie Chicks

15. Why am I here? Dragon Boy – Spirited Away Soundtrack

16. What will people remember me for? Cortez, The Killer – Dave Matthews Band
Uh… Wat?!

17. What song will I get stuck in my head tomorrow? Bedtime – The Little Mermaid Soundtrack

18. Are there people outside waiting to take me away? Deliverance – Bubba Sparxxx
Blijkbaar wel :-)

19. What will this year be all about? Gathering Forces – Robots Soundtrack

Dog-sitting: Dag 5

In het bos is alles stil, behalve het geluid. De druppels vallen van blad op blad en veroorzaken onheilspellend gekletter om me heen. Gelukkig houdt Hond Pip me nauwlettend in het oog.

Een uur lang lopen we, en komen niemand tegen. Dan steekt een figuur het pad over, een tiental meter voor me. In de mistige schemering zie ik alleen zijn lange armen en benen. Onnatuurlijk lang? Hij kijkt mijn kant uit en is weer verdwenen. Hond Pip staart naar het pad waar de figuur net uitkwam. Ik zie niets, tot ik vlakbij ben.
Het is groot, zwartbruin en kortharig. Maar toch vooral groot. En het staat doodstil naar Pip te staren. Zelfs als Pip opgewonden blaffend naar voren springt en voor het beest gaat liggen, verroert hij zich niet. Een Spookhond?

Als Pip even wordt afgeleid, glipt Spookhond langs hem heen en verdwijnt uit zicht, het bos in. Pip kijkt hem teleurgesteld na. ‘Volgens mij had hij geen zin om te spelen, Pip’, zeg ik tegen hem terwijl ik hem over zijn kop aai.

Het feit dat ik tegen een hond praat, brengt me tot het besef dat het tijd is om te gaan. Morgen weer een dag.

Woord van de Dag: Wolkenklopper

Cannonball

Stones taught me to fly
Love taught me to lie
Life taught me to die

So it's not hard to fall
when you float like a cannonball

Listening to: Damien Rice - Cannonball

Dog-sitting: Dag 2...

Pippin?! o_O FOEI!!!

The United States of Bad Luck

Martin en Leni gaan op vakantie. Naar Oxford. Via Londen, met Easyjet...

Niet dus. Naar aanleiding van de verijdelde aanslagen cancelled Easyjet al haar vluchten. Chaos op de luchthavens, en chaos thuis: ze hadden vandaag moeten vertrekken, de koffers waren al half gepakt.

Ze zouden op het huis passen van de familie R. Familie R. gaat fietsen langs de Donau. Juist ja, de rivier die onlangs nog volledig overstroomde...

Ik fiets naar mijn werk. De fietsende mevrouw voor me stopt plotseling in een bocht, terwijl er nergens een auto te zien is. Ze blijft staan, dus ik wijk uit naar links en wil om haar heen naar rechts gaan als ze haar wiel omgooit. Ik zeg niets en fiets door, tot ik achter me hoor mompelen: 'Domme doos, je moet niet inhalen in een bocht.' Mijn woede-meter springt in recordsnelheid van 0 naar 100. Did she just call me a doos?! Ik draai mijn hoofd om: 'Dan moet je niet opeens naar links gaan!', roep ik kwaad. Kokend van woede kom ik aan bij de videotheek, honderd perfecte reacties bedenkend...

Ondertussen loopt de hond drie keer weg, komt de kat van de buren onder een auto (auto scheurt door, kat rent in shock, maar verder kerngezond, weg), word ik in een week tijd afgewezen voor drie banen en komen Jeroen en ik bij onze woningjacht op de 178ste en 221ste plaats terecht...

Laten we hopen dat het de volle maan is...

De ober, de ninja-kok en de blaaskaak

‘Jij weet vast wel wat ik wil’, zegt de papzakkerige blaaskaak rechts van ons. De man weet duidelijk niet helemaal precies wat de point is van een buffet. Dat de ober vervolgens wegsnelt, de beste stukjes vlees selecteert* en nog net niet buigend en hielenlikkend het eten aanbiedt aan de blaaskaak, zorgt ervoor dat mijn respect voor de jongen als sneeuw voor de zon verdwijnt. Can you say: fooi-hoer?

Jeroen en ik gaan Japans eten. Onbeperkt soep, sushi, rijst en vlees dat door een ninja-kok wordt klaargemaakt. ‘Even flamberen’, zegt hij, waarna hij mijn kipfilet in brand steekt, omgooit en als een cowboy zijn mes uit een holster haalt en wild begint te hakken.

En damn, het eten was nog lekker ook! :)

Als we weggaan rent de ober nog steeds af en aan met borden vol vlees en rijst met als bestemming de blaaskaak. Die begint inmiddels aan zijn zesde glas wijn en wordt zo mogelijk nog luidruchtiger. Ik vraag me af hoe de ober zich straks zal voelen als de blaaskaak niet alleen asociaal, maar ook nog eens gierig blijkt te zijn… You wish you kept your dignity now, don't you???


*We zien hem de biefstukjes inspecteren en teruggooien als ze niet goed genoeg zijn. Die overblijfselen zijn blijkbaar niet goed genoeg voor de blaaskaak, maar wel voor ons…

Nee, het valt niet mee (deel 3)

- ‘Hoe heet die film ook alweer met die ene vrouw en die moeder?’
- ‘Uh, even kijken hoor. Paprika. Nee, Doritos. Nee, naturel. Of nee, paprika. Doe maar M&M’s.’
- ‘Heeft u ook pornofilms?’
- ‘Heeft u ook pornofilms te koop?’
- ‘Welke van deze pornofilms is de beste?’
- ‘Kleingeld vindt u toch niet erg?’ (Gooit tweeduizend muntjes van vijf cent op de balie)
- ‘Is deze goed?’ (Houdt Hollow Man 2 omhoog. WAT DENK JE ZELF?!)
- ‘Is dit een videoband of een dvd?’
- (Bij het terugbrengen van een dvd) ‘Ik heb hem teruggespoeld hoor!’

En mijn persoonlijke favoriet...
- ‘Heeft u ook een goede, enge, spannende, niet al te bloederige, leuke, grappige actiefilm met een goed verhaal?’ (Vervolgens huren ze The 40 Year Old Virgin…)

Nee, het valt niet mee: werken in een videotheek. Vooral niet als die videotheek zich manifesteert in een muf hok waar het daglicht zich niet laat zien. Waar klanten het blijkbaar normaal vinden om door te bellen, midden in een zin weg te lopen of niet terug te groeten. Waar je door je werktijden alleen maar toekomt aan eten, slapen, werken - eten, slapen, werken. Vooral na Oxford een echte spirit-killer, en ik sleep me dan ook door de dagen heen.

En o, wat zou ik toch graag eens gewoon helemaal losgaan als iemand onbeschoft doet of domme vragen stelt! Vooralsnog hou ik me in. Maar dat betekent niet dat ik niet naar inspiratie zoek… :)

>>> My Favorite Swear Word <<<

The Oxford Chronicles - The Last Part

De laatste dagen Oxford vullen zich met wandeltochten, muziek en sushi…






























































































Nu wacht slechts nog de after-holiday dip... Altijd lastig om je draai thuis weer te vinden, ook al is het alsof je nooit bent weggeweest.