‘Jij weet vast wel wat ik wil’, zegt de papzakkerige blaaskaak rechts van ons. De man weet duidelijk niet helemaal precies wat de point is van een buffet. Dat de ober vervolgens wegsnelt, de beste stukjes vlees selecteert* en nog net niet buigend en hielenlikkend het eten aanbiedt aan de blaaskaak, zorgt ervoor dat mijn respect voor de jongen als sneeuw voor de zon verdwijnt. Can you say: fooi-hoer?
Jeroen en ik gaan Japans eten. Onbeperkt soep, sushi, rijst en vlees dat door een ninja-kok wordt klaargemaakt. ‘Even flamberen’, zegt hij, waarna hij mijn kipfilet in brand steekt, omgooit en als een cowboy zijn mes uit een holster haalt en wild begint te hakken.
En damn, het eten was nog lekker ook! :)
Als we weggaan rent de ober nog steeds af en aan met borden vol vlees en rijst met als bestemming de blaaskaak. Die begint inmiddels aan zijn zesde glas wijn en wordt zo mogelijk nog luidruchtiger. Ik vraag me af hoe de ober zich straks zal voelen als de blaaskaak niet alleen asociaal, maar ook nog eens gierig blijkt te zijn… You wish you kept your dignity now, don't you???
*We zien hem de biefstukjes inspecteren en teruggooien als ze niet goed genoeg zijn. Die overblijfselen zijn blijkbaar niet goed genoeg voor de blaaskaak, maar wel voor ons…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.