Twee oudere dames vragen om een mooie of spannende film. Ik raad Tsotsi aan: een spannend en tegelijkertijd ontroerend Zuid-Afrikaans drama. Ik gok dat deze dames een toegankelijke filmhuis-film wel kunnen waarderen, maar ik blijk er gruwelijk naast te zitten.
'O, nee, ik hou niet zo van donkere mensen', zegt één van de dames zonder schaamte als ze met opgetrokken neus naar de de dvd-hoes kijkt. Blijkbaar kijk ik haar nogal ongelovig aan, want ze gaat door.
'Ja, dat kan toch? Ik kijk gewoon niet graag naar ze.'
Ik doe er alles aan om beleefd te blijven (achteraf: waarom eigenlijk?!), maar ik kan haar niet meer vriendelijk aankijken. Tevergeefs probeer ik de mengeling van minachting, ongeloof en woede van mijn gezicht te halen.
'O jee!', roept ze dan uit. 'Nu hoop ik niet dat uw man een neger is!'
Een paar uur later komt een man een door midden gebroken dvd terugbrengen en beweert dat ik hem zo in de hoes heb gedaan...
Two words: help.... me....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Oh. My. God.
ReplyDeleteDat is echt vreselijk.
(en vreselijk hilarisch)
Ik heb weer zo gelachen! Wanneer laat je nou eens die bom ontploffen daar, die ene die je al tijden in dat kastje hebt liggen?
ReplyDeleteDat van die negers snap ik nog wel, maar hoe kun je nou een gebroken dvd verhuren, Jenny! Schaam je!
ReplyDelete