‘Een slecht werkplan leidt ertoe dat je niet wordt toegelaten tot het vervolg van de examenronde: we verwijzen je dan door naar de volgende ronde. Bot gezegd: op een werkplan kun je al zakken.’
O my god… I’m so gonna flunk…
Ik weet niet wat ik de afgelopen tijd heb gedaan, maar het was NIET werken aan mijn examenwerkplannen… Nu staar ik naar de examenreader en vraag ik me af hoe ik me hierdoor ga bluffen.
Het ene moment ben ik kalm en heb ik er alle vertrouwen in, het andere moment komt er een spanningshoofdpijn opzetten en verkeer ik in uiterste staat van stresspaniek! En laten we zeggen dat die laatste state of mind de boventoon voert… Stage in combinatie met dit Dr. Jekyll and Mr Hyde-effect zorgde er de afgelopen weken voor dat ik die werkplannen maar voor me uit bleef schuiven.
En nu heb ik nog maar een week…
Gaat het me lukken? Ik weet het echt niet - het is best veel! En het ergste is nog wel dat er een stemmetje in mijn hoofd zit dat heel zachtjes fluistert: ach, geef het toch op! Het gaat nu toch niet meer lukken! Doe het lekker in september, who cares dat je dan zes maanden vrij hebt. Je hebt al sinds september geen fatsoenlijke vakantie meer gehad! Denk toch eens aan alles wat je in die weken kunt doen, zoals eindelijk weer eens lekker schrijven!
Kortom: Mr. Hyde moet even zijn kop houden. En in plaats van zeuren kan ik maar beter even doorgaan met het eigenlijke werkplan, anders moet ik straks inderdaad zes maanden wachten op de volgende ronde… :S
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Ik ken dat stemmetje maar al te goed. Ik heb het opgegeven, en naar hem geluisterd. Ik ga in september afstuderen. Maar eigenlijk heb ik daar spijt van.
ReplyDeleteProbeer het nog even, nu kan het nog en als het echt niet lukt kan je het altijd nog uitstellen. Als je nu afstudeert heb je daarna net zolang vrij als je zelf wilt/kan/redt.
Of we studeren in september samen af :) Ik ben daar natuurlijk voor, maar kijk vooral voor jezelf!